?در لحظات آخر عمر پيامبر خدا صلی الله علیه و آله فرمودند همه بيرون بروند به جز علي و فاطمه و امام حسن و امام حسين علیهم السلام، حسنین کوچک سال بودند از شدت ناراحتی و انسی که با پیامبر داشتند روي سينه ي پيغمبر خدا افتادند؛
اين هم يکي از مراحل سختي بود که بر اهلبيت علیهم السلام گذشت.
آقا اميرالمؤمنين علیه السلام آمدند اين دو تا آقازاده را بردارند، رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند نه یاعلی بگذار بر روي سينه من باشند من سبک تر جان مي دهم.
ناگهان صداي در خانه بلند شد؛ يک نفر محکم در مي زد. حضرت زهرا سلام الله علیها بلند شدند سريع در خانه رفتند ، فرمودند کيست؟ گفت من غريبي هستم، از راه دور آمده ام بايد رسول خدا صلی الله علیه و آله را ببينم. حضرت زهرا سلام الله علیها فرمودند: رسول خدا حالشان خوب نيست يك وقت ديگر بيائيد… بعد آمدند وارد اتاق شدند و نشستند.
دوباره صداي در بلند شد و فاطمه ي زهرا سلام الله علیها پشت در رفتند ، ديدند همان مرد غريبه است باز گفت من مردي غريب هستم و با رسول خدا صلی الله علیه و آله کار دارم.
دوباره حضرت زهرا علیها السلام فرمودند نمي شود رسول خدا صلی الله علیه و آله حالش خوب نيست.
بعضي از علماء نوشته اند که بار سوم حضرت زهرا وقتي آمدند داخل، پيغمبر خدا پرسيدند دخترم چه کسي بود؟ حضرت زهرا عرض کردند: يا رسول الله! یک کسي است که مي گويد من مردي غريب هستم از راه دور آمده ام.
پيغمبر خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: شناختي؟ او حضرت عزارئيل است، در کلّ عالم هيچ کجا برای ورود اجازه نمي گيرد. این خانه اولين وآخرين جايي است که اجازه مي گيرد. برو بگو داخل بيايد.
يک چنين مقام، مرتبه و عزتي، براي اهلبيت علیهم السلام بود البته تا زماني که رسول خدا صلی الله علیه و آله بودند ولي طولي نکشيد چند روز گذشت، به در همين خانه اي که جبرائيل و حتي عزارئيل بدون اجازه وارد نمي شدند حمله کردند و آتش زدند.
چه کسي داخل خانه است؟ آقا اميرالمؤمنين علیه السلام و حسنين و فاطمه‌ي زهرا علیهم السلام.
آقا اميرالمؤمنين بلند شدند پشت در بيايند، ببينند چه کسي است؟ چه کار دارند؟ بي بي فاطمه ي زهرا علیها السلام فرمودند يا علي! من مي روم شايد اين ها حيا کنند و برگردند.
ولي قضيه از این حرف ها، بالاتر بود.
دشمنان کينه هاي چند ساله ای که از حضرت علی علیه السلام داشتند را آورده بودند تا در خانه ي آقا اميرالمؤمنين علیه السلام خالي کنند و متاسفانه این کار را هم کردند و آقا امیرالمومنین علیه السلام و فرزندانشان برای حفظ اسلام و ولایت سوختند و صبر کردند.